Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην από 27ετιας παρακμιακή πορεία της μεταχουντικής παλινόστησης της προχουντικής φαυλότητας, που αποκλήθηκε υποκριτικά “μεταπολίτευση” και ακόμα χειρότερα “αποκατάσταση της Δημοκρατίας” , είναι πρωτοφανές
Για ποια Δημοκρατία μιλάμε όμως;
Μήπως αυτήν που όριζαν οι παρασκηνιακοί μηχανισμοί της ξενόφερτης μοναρχίας; ή αυτοί που όριζαν οι εμφυλιακοί πσρακρατικοί μηχανισμοί των τραμπούκων, που είχαν επισημοποιηθεί ως μηχανισμοί αποκαταστάσεως της τάξεως από το «Ελληνοχριστιανικό» κράτος του εμφυλιακού μίσους εναντίον κάθε δημοκρατικού πολίτη που εναντιώνονταν στην πολιτική της κρατούσας κατάστασης, που επέβαλε η συμφωνία της Κριμαίας στο τέλος του Β Παγκόσμιου πολέμου και παρά την θέληση της πλειοψηφίας των Ελλήνων, επέβαλε σαν ομαλότητα την αποκατάσταση των δοσίλογων και των συνεργατών των κατακτητών της Γερμανοιταλικής κατοχής στην εξουσία αυτής της εξαρτημένης (καθ’ ομολογία του Τσόρτσιλ!) επικράτειας;
Επεβλήθη σαν επάνοδος στην δημοκρατική τάξη η εξουσία δοσίλογων και μαυραγοριτών, την οποία μάλιστα θα επιβουλεύονταν και θα διατάρασσαν οι “συμμορίτες”, στους οποίους “τσουβαλιάζονταν” συλλήβδην οι Δημοκρατικοί πολίτες που αντιστάθηκαν με κάθε τρόπο στον Ιταλό και Γερμανό κατακτητή, κατά την διαλογική και ενδοτική στα ξένα και στα ντόπια μαυραγορίτικα συμφέροντα κρατούσα προπαγάνδα
Περί αυτής της “δημοκρατίας” ομιλούμε κυρίες και κύριοι στην υπό εγγύηση απελευθερωθείσα Χώρα και έπρεπε να περάσουν 37 ολόκληρα χρόνια, για να υπάρξει στην Βουλή των Ελλήνων η πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου, για να υπάρξει η νομοθετική αποκατάσταση της Εθνικής αντίστασης, παρά την λυσσαλέα αντίδραση του κόμματος της Ιστορικής ενοχής , της Δεξιάς δηλαδή, με την κομματική μορφή της ΝΔ
Στην παρακμιακή πορεία της μεταχουντικής Ελλάδας, που ξεκινά από το μεταλλαγμένο “Σημιτικό ΠΑΣΟΚ”, οι κατηφορικές στάσεις είναι πολλές και ντροπιαστικές
Με εκκίνηση από την υπόθεση των Ιμίων, την ντροπιαστική πολιτική ενδοτισμού και παράδοσης του ηγέτη του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ως την υπογραφή απεμπόλησης της κυριαρχίας της χώρας (μνημόνιο) από τον απερίγραπτο ΓΑ Παπανδρέου
Από το σημείο αυτό ο κατήφορος επιταχύνεται ιλιγγιωδώς και φθάνουμε στην λαϊκή νομιμοποίηση ακροναζιστικών μορφωμάτων, σαν απότοκο της διάτρησης της συνταγματικής έννοιας του πολιτικού κόμματος που μετασχηματίζεται σε εταιρία περιορισμένης ευθύνης, αποκόβεται από τον κοινωνικό ιστό και αποκόβει ταυτόχρονα την κοινωνία από την πολιτική συμμετοχή με την ουσιαστική διάλυση των πολιτικών οργανώσεων βάσης και με την ανάδειξη μέσα από διαδικασίες “ανοιχτής κοινωνίας” – κατά το δόγμα του νεοταξίτη Σόρος – απόλυτης πολιτικής παρακμής μέσω ελαχίστων ηγετίσκων εντολοδόχων της υφαινόμενης δυστοπίας στον άλλοτε Δυτικό κόσμο
Σήμερα κυριολεκτικά “ξύνεται ο πάτος του βαρελιού” στην δημόσια σφαίρα, όπου μια παράλυτος κοινωνική πλειοψηφία άγεται και φέρεται από την καθοδηγούμενη προπαγάνδα εμπέδωσης της παρακμής που προβάλλεται από τα κυρίαρχα συστημικά ΜΜΕ
Το τελευταίο φιάσκο του ακροδεξιού μορφώματος των
” Σπαρτιατών ” αποτελεί την πλέον τρανή απόδειξη των υπόγειων ρευμάτων συντήρησης του συστήματος από ακροδεξιούς θύλακες, που δήθεν παλεύουν για τον Έλληνα και τις αγωνίες του
Οι καταγγελίες του “αρχηγού” του μορφώματος των “Σπαρτιατών” περί ελληνικής μαφίας και παρακρατικών μεθόδων, οι οποίες
” μαζεύτηκαν” εν μια νυκτί κατόπιν υποδείξεων του “αφανούς αρχηγού” που αποτελεί ΑΝΑΠΌΣΠΑΣΤΟ ΚΟΜΜΆΤΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΉΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ, δείχνουν ακριβώς το μέγεθος της παρακμιακής πορείας της πολιτικής λειτουργίας που μετατράπηκε σε “αλισβερίσι” συμφερόντων ξένων προς τα συμφέροντα χώρας και κοινωνίας
Θα συνεχίσουμε, όσο αδρανούμε σαν πολίτες κατά πλειοψηφία, να ζούμε τις “τελευταίες ημέρες της Ελληνικής Πομπηίας”, που μας ντροπιάζει και που αθροίζει την παρακμιακή πορεία των νεοελλήνων στην νεότατη ιστορική πορεία της Χώρας – χώρου σαν εξαρτημένη Αποικία αέναου χρέους και σαν προκεχωρημένη βάση της ηττημένης Δύσης
Ανάξιοι ελευθερίας δεν αναμένουμε λύτρωση από βαρβάρους, αφού αυτοί είναι ανάμεσά μας και μάς οδηγούν άβουλους, μοιραία και αναπότρεπτα στον Καιάδα της Ιστορικής αποδρομής και του αφανισμού μας
Νίκος Σίμος