Ο Ντόναλντ Τραμπ (Donald Trump), ο οποίος το 2017 έγινε ο τεσσαρακοστός πέμπτος πρόεδρος των Η.Π.Α., και αποφάσισε να ξαναδιεκδικήσει το προεδρικό χρίσμα των Η.Π.Α. στις προεδρικές εκλογές του 2024, έχοντας χάσει τις προεδρικές εκλογές τού 2020, μόνο τυχαίο πρόσωπο δεν είναι. Η οικογένειά του και ο ίδιος έχουν βαθείς δεσμούς με το αμερικάνικο στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, και οι σχέσεις του με μαφιόζικα κεφάλαια και σκιώδεις ελίτ έχουν επισημανθεί και αναλυθεί εκτενώς στο πλαίσιο διαφόρων ερευνών, δημοσιογραφικών και άλλων. Στο παρόν άρθρο μου, θα περιοριστώ σε ανοικτές πηγές πληροφοριών, ώστε να δώσω μια συνοπτική περιγραφή ορισμένων σημαντικών διαστάσεων της πολιτικής και οικονομικής υπόστασης του Ντόναλντ Τραμπ.
Στρατιωτική Τεχνολογία και Ουφολογία στο MIT
Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, ο Αμερικανός μηχανικός και εφευρέτης Βάνιβαρ Μπους (Vannevar Bush, 1890–1974) εργαζόταν στο «εξωτικό» πεδίο της ουφολογικής τεχνολογίας. Ο Βάνιβαρ Μπους εντάχθηκε στο ανθρώπινο δυναμικό του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (Massachusetts Institute of Technology), γνωστού ως MIT, το 1919, και, το 1922, ίδρυσε την εταιρεία που σήμερα είναι γνωστή ως Raytheon. Το 1932, έγινε πρόεδρος του MIT και πρύτανης της Σχολής Μηχανολόγων του MIT, και, το 1938, έγινε πρόεδρος του Ινστιτούτου Κάρνεγκι της Ουάσινγκτον (Carnegie Institute of Washington). Επίσης, ο Βάνιβαρ Μπους ήταν ένας διακεκριμένος Διδάσκαλος Τέκτων και ο κύριος δημιουργός της τεκτονικής Στοάς του MIT, και μετέφερε την κουλτούρα της μυστικότητας του Ελευθεροτεκτονισμού στο επιστημονικό εργαστήριο του ΜΙΤ του οποίου ήταν ο διευθυντής. Ένας από τους στενότερους επιστημονικούς συνεργάτες του Βάνιβαρ Μπους στο MIT ήταν ο καθηγητής Τζον Τραμπ (John G. Trump, 1907–85), ο οποίος μάλιστα ήταν θείος του τεσσαρακοστού πέμπτου προέδρου των Η.Π.Α., Ντόναλντ Τραμπ (Donald Trump). Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει επικαλεστεί δημόσια τους ιδιαίτερους δεσμούς και τις σημαντικές συζητήσεις που είχε με τον θείο του, τον Τζον Τραμπ, ο οποίος είχε διαχειριστεί πολύ σημαντικά επιστημονικά και τεχνολογικά προτζεκτς (βλ. πχ., https://www.hindustantimes.com/world-news/us-news/who-is-john-g-trump-donald-trumps-uncle-who-served-in-mit-for-40-years-101706069432708.html).
Για την ακρίβεια, ο Βάνιβαρ Μπους ήταν ο κύριος μέντορας του Τζον Τραμπ. Το FBI ανέθεσε στον Τζον Τραμπ να ασχοληθεί συστηματικώς με τη μελέτη των επιστημονικών εργασιών του Σερβοαμερικανού εφευρέτη Νίκολα Τέσλα (Nikola Tesla, 1856–1943). Οι επιστημονικές εργασίες του Τζον Τραμπ βρίσκονται στην επίσημη βιβλιοθήκη του MIT (Box X), και, μεταξύ άλλων αφορούν, στη μελέτη των ακτινών Χ και στη χρήση των ακτινών Χ στο διάστημα.
Η ενασχόληση του Βάνιβαρ Μπους και άλλων επιστημόνων του MIT με τη συστηματική μελέτη των UFO, δηλαδή, με θέματα τα οποία αφορούν όχι μόνο στην υψηλή διαστημική τεχνολογία αλλά και στον ίδιο τον μετασχηματισμό της πραγματικότητας στην οποία ζει η πλειοψηφία των ανθρώπων, επιβεβαιώθηκε επισήμως το 1983 από τον φυσικό Ρόμπερτ Σάρμπαχερ (Robert I. Sarbacher), πρόεδρο του Ινστιτούτου Τεχνολογίας, Ωκεανογραφίας και Φυσικών Επιστημών της Ουάσινγκτον, σε έγγραφη απάντηση την οποία συνέταξε στις 29 Νοεμβρίου 1983 επ’ αυτού του ζητήματος, και την οποία παραθέτω στην Εικόνα 1.
Εικόνα 1: Επιστολή του φυσικού Ρόμπερτ Σάρμπαχερ (Robert I. Sarbacher) αναφορικώς με τη μελέτη των UFO (δηλαδή, υπερεξελιγμένης «εξωτικής» τεχνολογίας και μεθόδων μετασχηματισμού της πραγματικότητας) στο MIT υπό τον Βάνιβαρ Μπους (Vannevar Bush), πηγή: FBI, The Vault, FOIA Library.
Σε αυτό το σημείο, θεωρώ χρήσιμο να διευκρινίσω ότι τα πεδία της ουφολογίας και της εξωγήινης τεχνολογίας ως αντικείμενα επιστημονικής διερεύνησης αφορούν και συνίστανται στα εξής δύο πράγματα: πρώτον, στη μελέτη τεχνολογιών που υπερβαίνουν τις εκάστοτε δημοσίως γνωστές και εμφανώς χρησιμοποιούμενες τεχνολογίες ανά τον πλανήτη Γη, και, δεύτερον, σε προγράμματα ολιστικής διαχείρισης της πραγματικότητας στην οποία ζει η πλειοψηφία των ανθρώπων ανά τη Γη. Συνεπώς, ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιώ τους όρους «ουφολογία», «UFO» και «εξωγήινη τεχνολογία» δεν πρέπει να συγχέεται με τον τρόπο με τον οποίο αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο της φανταστικής λογοτεχνίας και στο πλαίσιο κινηματογραφικών ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Με άλλα λόγια, οι σημαντικότερες διαστάσεις του «ουφολογικού φακέλου» έχουν να κάνουν με απόρρητα σχέδια για τη στρατιωτικοποίηση του διαστήματος και με απόρρητα σχέδια για την ψυχοτεχνολογική διαχείριση της ανθρωπότητας.
Μαφία, επιχειρηματικότητα και πολιτική
Η διερεύνηση των χρηματοοικονομικών καταστάσεων της προεκλογικής εκστρατείας του τεσσαρακοστού πέμπτου προέδρου των Η.Π.Α., Ντόναλντ Τραμπ (Donald Trump), αποκάλυψε ότι ένα δίκτυο Ρωσοεβραίων ολιγαρχών ενίσχυε οικονομικώς την ηγεσία του αμερικάνικου Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (GOP) στη δεκαετία του 2010, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε η ειδησεογραφική ιστοσελίδα Dallas News (της εφημερίδας Dallas Morning News) στις 8 Μαΐου 2018: «Ένα παράδειγμα είναι ο Λεν Μπλαβάτνικ (Len Blavatnik), διπλός υπήκοος των Η.Π.Α. και του Ηνωμένου Βασιλείου και ένας από τους μεγαλύτερους δωρητές των επιτροπών πολιτικής δράσης του GOP στον εκλογικό γύρο του 2015–16. Η οικογένεια του Μπλαβάτνικ μετανάστευσε στις Η.Π.Α. στα τέλη της δεκαετίας του 1970 από την Ε.Σ.Σ.Δ. και επέστρεψε στη Ρωσία όταν η Σοβιετική Ένωση άρχισε να καταρρέει στα τέλη της δεκαετίας του ‘80». Επίσης, ο βραβευμένος Αμερικανός δημοσιογράφος και τηλεοπτικός σχολιαστής Τίμοθι Ο’Μπράιαν (Timothy L. O’Brien), στο βιβλίο του TrumpNation, έχει αποκαλύψει την οικονομική-επιχειρηματική συνεργασία του Ντόναλντ Τραμπ με παράγοντες της ρωσοεβραϊκής μαφίας των Η.Π.Α., ορισμένοι από τους οποίους, όπως ο καταδικασμένος μαφιόζος Φίλιξ Σέιτερ (Felix Sater), συνεργάζονταν και με τις μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α. ως πληροφοριοδότες (Timothy L. O’Brien, TrumpNation: The Art of Being the Donald, New York: Hachette Book Group, 2016). Ο Σέιτερ υπήρξε συνέταιρος του Τραμπ στην κατασκευή και διαχείριση του κτηρίου Trump SoHo (που άρχισε το 2006).
Επί πλέον, αξίζει να αναφερθεί ότι, την 1η Νοεμβρίου 2016, η έγκυρη αμερικανοεβραϊκή εφημερίδα Forward (ιδρυθείσα το 1897) δημοσίευσε ένα εκτενές ρεπορτάζ αναφορικώς με τους δεσμούς που έχει ο Ρωσοεβραίος τραπεζίτης Μιχαήλ Φρίντμαν (Mikhail Fridman), κύριος μέτοχος της ρωσικής τράπεζας Alfa Bank, με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν (Vladimir Putin), τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου (Benjamin Netanyahu) και τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, και ανέφερε ότι υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες ο Μιχαήλ Φρίντμαν έχει χρηματοδοτήσει ένα μυστικό κανάλι υποστήριξης του Τραμπ (Larry Cohler-Esses, «Is Jewish Oligarch the Cyber Link Between Donald Trump and Russia?» Forward, 1 November, 2016, online: https://forward.com/news/world/353170/is-a-russian-israeli-oligarch-running-a-covert-cyber-channel-between-trump/). Μάλιστα, οι δεσμοί του Μιχαήλ Φρίντμαν (ο οποίος έχει και ισραηλινή υπηκοότητα) με το κατεστημένο των Η.Π.Α. έχουν μεγάλο ιστορικό βάθος, καθώς έχει συνεργαστεί με την εταιρεία πολιτικών συμβούλων Kissinger McLarty Associates (του γνωστού πρώην υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α. Χένρι Κίσιντζερ) και με τον πρώην αντιπρόεδρο των Η.Π.Α. Ντικ Τσέινι (Dick Cheney) στον τομέα των πετρελαϊκών επιχειρήσεων (Peter Dale Scott, American War Machine: Deep Politics, the CIA, Global Drug Connection, and the Road to Afghanistan, Lanham, Maryland: Rowman and Littlefield, 2010, σελ. 187).
Ακόμα και η απόφαση που έλαβε ο Τραμπ, τον Δεκέμβριο του 2017, να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως την αδιαίρετη πρωτεύουσα του Κράτους του Ισραήλ συνδέεται με σκιώδη ρωσοεβραϊκά δίκτυα και όχι, φυσικά, με τις αξίες της βιβλικής ηθικής. Συγκεκριμένα, έχοντας λάβει τη διαβεβαίωση της Σαουδικής Αραβίας, που αποτελεί στρατηγικό υποστηρικτή του συστήματος του πετροδολαρίου, ότι δεν αντιτίθεται στην παραχώρηση ολόκληρης της Ιερουσαλήμ στο Κράτος του Ισραήλ, ο Τραμπ αποφάσισε να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως την αδιαίρετη πρωτεύουσα του Κράτους του Ισραήλ επειδή, με αυτόν τον τρόπο, ήθελε να αποζημιώσει και να ικανοποιήσει έναν βασικό χρηματοδότη της πολιτικής του σταδιοδρομίας, συγκεκριμένα, τον Σέλντον Έιντελσον (Sheldon Adelson), ο οποίος ήταν ένας σθεναρός και επίμονος υποστηρικτής της αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ από τις Η.Π.Α. ως της αδιαίρετης πρωτεύουσας του Κράτους του Ισραήλ. Ο Σέλντον Έιντελσον είναι ένας δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας στον κλάδο των καζίνο και των ξενοδοχείων με έδρα το Λας Βέγκας, και η οικογένεια του πατέρα του έχει ουκρανοεβραϊκή και λιθουανοεβραϊκή καταγωγή.
Επιχειρηματίας-πολιτικός
Στην Εικόνα 2, παρατίθεται μια επιστολή που έγραψε ο τριακοστός έβδομος πρόεδρος των Η.Π.Α. Ρίτσαρντ Νίξον (Richard M. Nixon) προς τον Ντόναλντ Τραμπ, με ημερομηνία 21 Δεκεμβρίου 1987 (https://archive.nytimes.com/www.nytimes.com/politics/first-draft/2015/09/08/donald-trump-praised-by-former-president-nixon/). Σε εκείνη την επιστολή, ο Νίξον γράφει στον Τραμπ ότι η κυρία Νίξον είδε τον Τραμπ στην τηλεόραση, στο Donahue Show, και τον βρήκε υπέροχο («great») καθώς και ότι νομίζει ότι οποτεδήποτε διεκδικήσει την προεδρία των Η.Π.Α. θα την κερδίσει (αυτά ήδη το έτος 1987, καθώς, στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, ο Τραμπ ήταν ένας επιδεικτικός επιχειρηματίας και διοργανωτής καλλιστείων, βλ. https://www.theguardian.com/us-news/2020/mar/14/teen-models-powerful-men-when-donald-trump-hosted-look-of-the-year).
Εικόνα 2: Επιστολή του Νίξον στον Τραμπ.
Ο Τραμπ εκφράζει την απροκάλυπτη επιχειρηματικοποίηση της πολιτικής. Αυτή η τάση, σηματοδοτώντας μια βαθιά παρακμή της πολιτικής, σημαίνει ότι ένας χυδαίος επιχειρηματίας αναλαμβάνει να μετατρέψει απροκάλυπτα το κορυφαίο αξίωμα της εκτελεστικής εξουσίας σε ένα ακόμα επενδυτικό πρότζεκτ τού χαρτοφυλακίου των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων. Εξού και αυτοπροβάλλεται για τα λεφτά του και όχι για την πολιτική του σκέψη, ούτε φυσικά για το ήθος του, και αντικαθιστά τον πολιτικό λόγο και την πολιτική σκέψη με τον λαϊκισμό, τις υπεραπλουστεύσεις και την προσφυγή στα ένστικτα και στα πάθη των λαϊκών μαζών. Είναι μια στρατηγική εφεδρεία και ένα στρατηγικό asset (περιουσιακό στοιχείο) του καπιταλιστικού κατεστημένου για τη διαχείριση του εκλογικού σώματος και της διαδικαστικής δημοκρατίας των Η.Π.Α. ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικών κρίσεων και γεωστρατηγικών εντάσεων, που κάνουν μεγάλο μέρους του πληθυσμού να έχει έντονο άγχος, διάχυτο αίσθημα ανασφάλειας, αυξημένη σύγχυση, θολωμένη αντίληψη και υψηλή δυσπιστία προς το πολιτικό σύστημα, και να αναζητεί «μαγικές λύσεις» και τον «Σούπερμαν» των κόμικς, τα οποία, άλλωστε, διαμορφώνουν, συνειδητά και υποσυνείδητα, πολιτικές και κοινωνικές στάσεις. Εξού και ο Τραμπ αξιοποιήθηκε και είχε μεγάλη πολιτική απήχηση στις δεκαετίες του 2010 και του 2020.
Το παρόν άρθρο αποτελεί τμήμα ερευνητικού πρότζεκτ που διεκπεραίωσε ο Νικόλαος Λάος με θέμα την κρίση της φιλελεύθερης δημοκρατίας στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του ως σύμβουλος νοοπολιτικής στο πλαίσιο του Dignity Order, 2023,